Dieta szynszyli

Co jadają szynszyle?

Szynszyle to roślinożercy. Ich dieta powinna składać się z naturalnych składników i zawierać duże ilości produktów świeżych i siana. Pokarm w układzie trawiennym szynszyli musi się stale przesuwać. W przeciwnym wypadku może dojść do poważnych problemów zdrowotnych. Dieta szynszyli powinna być zatem bogata w błonnik, a uboga w węglowodany i tłuszcz. Idealny jadłospis szynszyli składa się z wysokobłonnikowego siana uzupełnionego granulatem, świeżą zieleniną i warzywami.

Siano

Szynszylom niezbędny jest stały dostęp do świeżego siana, które powinno stanowić 70-90% ich pożywienia. Najpopularniejszymi rodzajami siana są siano z tymotki łąkowej i siano z kupkówki pospolitej. Siano z lucerny siewnej zawiera zbyt dużo wapnia i białka jak na potrzeby dorosłych osobników i może być podawane jedynie młodym szynszylom (do 6 miesięcy) oraz karmiącym samicom.

Granulat

Najlepszy dla szynszyli granulat to taki, który oparty jest na sianie i nie zawiera dodatku owoców, orzechów i ziaren. Większości dorosłych szynszyli wystarczy 1-2 łyżki dziennie, choć weterynarz może zalecić zwiększenie dawki w zależności od wagi osobnika. Zaleca się podawanie zwierzętom codziennie identycznej, odmierzonej porcji granulatu, żeby móc zaobserwować ewentualny spadek apetytu.

Smakołyki i suplementacja

Układ pokarmowy szynszyli nie jest przystosowany do trawienia pokarmów wysokotłuszczowych i wysokowęglowodanowych. Należy unikać podawania im dropsów jogurtowych i innych sklepowych przysmaków o wysokiej zawartości cukru. To samo dotyczy pieczywa i płatków zbożowych. Suplementacja minerałów, np. w postaci bloków soli, nie jest konieczna.

Woda

Szynszyle powinny mieć stały dostęp do świeżej wody. Najlepiej umieścić ją w butelce lub ciężkiej misce o płaskim dnie, którą trudno przewrócić. Wodę należy zmieniać codziennie.

Urozmaicanie karmienia i ścieranie zębów

Dzikie szynszyle większą część swojej aktywności poświęcają na poszukiwanie pożywienia. Można spróbować częściowo odtworzyć takie warunki w domu. Dostarczy to zwierzętom rozrywki i sprawi, że będą zachowywały się w naturalny dla swojego gatunku sposób.

• Spróbuj rozrzucić porcję granulatu po klatce i pozostałym obszarze, po którym się poruszają. Ten sposób karmienia sprawdzi się zwłaszcza, jeśli karmimy kilka zwierząt naraz i jedno z nich zazdrośnie strzeże miski z jedzeniem broniąc innym dostępu.
• Chowaj siano, granulat i zieleninę w papierowych torebkach i pudełkach.
• Szynszyle uwielbiają zabawki do gryzienia! Ważne, żeby wykonane były z bezpiecznych materiałów, np. z kartonowych pudełek. Dostępne w sklepach zabawki z siana z tymotki łąkowej również dobrze się sprawdzą.
• Twojej szynszyli mogą się spodobać kawałki drewna i gałązki. Należy pozyskać je ze źródła wolnego od pestycydów. Dodatkowo można je zdezynfekować trzymając w piekarniku przez godzinę w niskiej temperaturze oraz dokładnie wyszorować. Polecanymi gatunkami drewna są jabłoń, dereń, wiąz, gałązki winorośli, głóg, orzech laskowy, grusza, topola, pigwa, wierzba (iwa, szara, płacząca) i juka.
• Inne nadające się do żucia surowce to np. liście bananowca, łupiny kokosa, kamienie mineralne z lawą, niebielona trukwa, naturalny pumeks i trawa morska

Niepokojące objawy

Objawy chorób u szynszyli obejmują osłabienie apetytu, zmniejszenie wydalania, fekalia wyłącznie w postaci małych bobków, popadnięcie w letarg, kichanie lub pojawienie się wydzieliny z nosa, nadmierne ślinienie się, pojawienie się ran na kończynach i nienormalne moczenie się. Szynszyle doskonale ukrywają symptomy choroby, aż stanie się ona bardzo zaawansowana. Dlatego należy skontaktować się z weterynarzem, kiedy tylko zorientujemy się, że nasz pupil nie czuje się dobrze. Nieprzyjmowanie pokarmu dłużej niż przez 12 godzin zawsze należy traktować jako sytuację krytyczną!

Ratunku! Moje szynszyle zjadają swoje odchody!

Choć ludziom może się to wydawać obrzydliwe, zjadanie własnych odchodów jest u szynszyli naturalne i bardzo istotne dla prawidłowego funkcjonowania ich jelit.

Szynszyle produkują dwa rodzaje odchodów: błyszczące, suche bobki o charakterystycznym zapachu oraz tzw. cekotrof, czyli miękki kał formowany w jelicie ślepym. To właśnie ten drugi rodzaj odchodów jest przez szynszyle zjadany, gdyż zawiera niestrawione składniki odżywcze. Zjadają go zazwyczaj bezpośrednio po wydaleniu. Kiedy wszystkie składniki odżywcze zostaną odpowiednio przetworzone, szynszyle wydalą jedynie niewielkie, suche bobki, które należy usunąć.